22 december 2013

Tussen emotie en ratio is de koek niet eerlijk verdeeld


In een column in De Tijd van zaterdag lezen we over onzingesprekken en over slordig redeneren aan de feesttafel.  “Ampele graden alcohol volstaan daartoe al.
 “Ampel is een mooi woord, en het heeft iets erudiets ook, maar hier had het spijtig genoeg niets te zoeken. We begrijpen wel wat de columnist wil zeggen, maar het had beter gekund.

Het bovenstaande is een detail, maar even verder spreekt de auteur (als mens met  “meer eruditie, ervaring en opzoekingsuren op de teller) over de  “nanoseconden waarin onze geest werkt om emotionele beslissingen achteraf voor onszelf rationeel te verrechtvaardigen.
“Nanoseconden” vind ikzelf minder mooi dan “ampel” maar even erudiet klinkt het zeker, bij goed gebruik. Dit is hier echter niet het geval want er is in ons hele zenuwstelsel geen elektrochemisch proces bekend dat met zo'n snelheid signalen kan doorgeven of verwerken. Het gaat altijd om een tijdsspanne van ongeveer 0,1 seconde, zijnde honderd miljoen van die nanoseconden. Zenuwcellen werken met een frequentie van ongeveer 10 hertz, zou je kunnen zeggen als het wat geleerder mag klinken.

Ook vernemen we dat in onze hersenen de rationele beslissingen maar 0,04 procent van de beschikbare tijd in beslag nemen. De rest van de tijd, 99,96% dus, hebben ze nodig om onze emotionele beslissingen rationeel te justificeren. Rationele seconden zijn er bijgevolg niet veel per etmaal.
De aangehaalde percentages getuigen van een bijzonder precieze kennis. Twee decimalen is een nauwkeurigheid die je normaal enkel bij kiespeilingen ziet. Waar mag deze accuratesse toch vandaan komen?

Dat vernemen we gelukkig ook: uit de popwetenschap. Namelijk uit het “fenomenale” boekje van William Gladwell, “The Tipping Point”, nog van het jaar 2000. Destijds een bestsellertje dat in de wetenschappelijke wereld helaas weinig bijval oogstte maar zijn auteur niettemin flink wat heeft opgebracht.

 “Cave hominem unius libri” las ik eens boven de ingangspoort van een bibliotheek. In de plaats van “cave” zie je ook wel “timeo”. Een woord van Thomas naar het schijnt: kijk uit voor de man van één boek, of vrees die man.

En Alexander Pope viel hem bij:

A little learning is a dang'rous thing
Drink deep, or taste not the Pierian spring:
There shallow draughts intoxicate the brain,
And drinking largely sobers us again.




3 opmerkingen:

e. b. zei

Overigens had onze zichzelf erudiet noemende columnist ook de naam van zijn popfilosoof verkeerd: het is niet William Gladwell, maar Malcolm. Nog 'n geluk dat hij de treinen niet moet laten rijden!

Marc Vanfraechem zei

bedankt, prachtige opmerking e.b., want inderdaad, het is Malcolm, "journalist, bestselling author, and speaker". Ik herinnerde me vaag zijn boekje, dat ik destijds eens doorbladerd had, maar ik nam niet de moeite om de verwijzing van FVM goed na te trekken, ook al omdat er nog veel fouten in zijn column staan, bv. in de eerste zin al "moedwillig" waarvan hij de betekenis niet goed lijkt te snappen.

Marc Vanfraechem zei

Maar misschien had ik toch een voorbeeld moeten nemen aan Stendhal, die een stukje als volgt prees: Le style en est admirable en ce qu'il ne gâte pas la pensée, qui a le malheur d'être sine ictu. ...die nergens op sloeg dus.

http://victacausa.blogspot.com/victacausa.blogspot.com5edf7b715d0afaa3d68201fa2d94715a304487db.html